Opkomst van Amerikaanse superbedrijven : gevolgen voor beleggers

De grootste Amerikaanse bedrijven hebben hun marktsterkte kunnen consolideren en abnormale winsten gegenereerd dankzij technologische innovatie, verhoogde fusies en overnames en een lakse handhaving van antitrustwetten. Moeten beleggers zich zorgen maken, vraagt Sean Markowitz, strateeg bij Schroders, zich af.

Concurrentie is een van de fundamenten onder een markteconomie. Het stimuleert bedrijven om de prijzen laag te houden, producten van betere kwaliteit te produceren en aantrekkelijke lonen te bieden. De afgelopen twee decennia zijn er echter tekenen die erop wijzen dat de concurrentie in de Amerikaanse economie is verzwakt. 

Meer dan 75% van de Amerikaanse bedrijfssectoren is meer geconcentreerd geraakt, aangezien een handvol superbedrijven hun respectieve sector steeds meer domineren in termen van omzet, winst en rendement. Deze dominantie roept de vraag op of de consumenten daar niet de dupe van zijn en of ze de inkomensongelijkheid versterkt. Het brengt de mogelijkheid van regulering met zich mee, wat de beleggers in deze bedrijven kan benadelen.

Concurrentie onder druk

Technologische innovatie heeft het concurrentielandschap op de schop genomen. Dit is vooral te zien in de IT-sector. Google is goed voor 88% van alle online zoekactiviteit in de VS, Facebook controleert 42% van de sociale media en Apple (iOS) en Google (Android) verdelen de markt voor mobiele besturingsystemen. Deze dominantie werpt enorm hoge toetredingsdrempels op. De concurrentie wordt nog meer verzwakt door de stortvloed aan fusies en overnames. In de afgelopen drie decennia is het gemiddelde aantal Amerikaanse fusies en overnames per jaar gestegen van ongeveer 5.600 tot meer dan 10.000. Lakse mededingingsautoriteiten maakten het mogelijk dat grote bedrijven hun marktaandeel verder konden consolideren. 

Ongelijkheid neemt toe

De toegenomen marktsterkte heeft Amerikaanse bedrijven geholpen om een groter deel van de economische taart te absorberen. Sinds de jaren negentig is het aandeel van de bedrijfswinsten in het BBP gestegen van ongeveer 6-8% tot 10-12% op dit ogenblik. Het inkomensaandeel van de werknemers daarentegen daalt al drie decennia lang en is sinds de eeuwwisseling in een stroomversnelling geraakt met een daling van 64% naar 57%.

Deze herallocatie van output naar superbedrijven en weg van de werknemers heeft bijgedragen aan de groeiende inkomensongelijkheid. Het rendement op aandelen is toegenomen naarmate de concentratie in de bedrijfssectoren groeide. Maar de huishoudens met een laag inkomen halen een veel kleiner deel van hun vermogen uit aandelenbezit dan huishoudens met een hoog inkomen. Hoewel de concentratie in de bedrijfssectoren het rendement voor de aandeelhouders heeft verhoogd, zijn de voordelen dus niet gelijk verdeeld over de Amerikaanse bevolking.

In de praktijk hebben passieve beleggers meer dan actieve beleggers geprofiteerd van de sterke marktprestaties van superbedrijven. Het probleem is nu dat met de toenemende concentratie op de Amerikaanse aandelenmarkt passieve beleggers meer risico's nemen dan zij zich realiseren en de blootstelling aan een mogelijke omkering van de markttrends groeit.

Wat kan het tij keren voor superbedrijven 

De groeiende ontevredenheid over de stagnerende inkomens heeft bijgedragen tot de groei van het populisme in de VS en heeft geleid tot oproepen tot overheidsingrijpen. Een toenemende regelgeving zorgt voor aanzienlijke neerwaartse risico's voor de omzetgroei, de winstmarges en de waarderingen van deze superbedrijven. In het verleden vielen regulerende maatregelen tegen bepaalde superbedrijven samen met lagere waarderingen en aandelenkoersen, en werden ze gevolgd door een afnemende omzetgroei. Het toenemende toezicht van de regelgevende instanties in de komende jaren zou de aandelenkoersen dus onder druk kunnen zetten, als er al sprake zou zijn van een toenemende controle door de regelgevende instanties. 

Het is niet gezegd dat deze superbedrijven dominant zullen blijven. Ze zouden de Nokia of Blackberry van morgen kunnen zijn. Passieve beleggers zijn het meest blootgesteld aan dit risico. Maar een grondige analyse van individuele bedrijven en hun vooruitzichten kan beleggers helpen om de gevaren die voor hen liggen te beheersen.

Lees ook The rise of US superstar firms and its implications for investors, door Sean Markowicz, strateeg bij Schroders.

Voor een uitgebreid rapport : klik hier.

Perscontacten