De stille boom in goudaandelen
Goudmijnen boeken recordwinsten en tonen sterke balansen, terwijl hun waarderingen nog altijd aantrekkelijk blijven. Beleggers beginnen dit nu in te zien.
In juni vorig jaar stelde James Luke, fondsbeheerder metalen bij Schroders, dat goudaandelen historisch laag gewaardeerd waren. Hij voegde eraan toe dat de sector met 50% kon stijgen en nog steeds goedkoop zou ogen. Inmiddels blijkt zijn visie te voorzichtig: goudaandelen zitten in een stille boom. Stil, omdat er geen sprake is van hype, niet onder beleggers en ook niet bij producenten. Ondanks netto-uitstroom van zo’n 5 miljard dollar uit goudfondsen in de afgelopen 18 maanden, herstelt de belangstelling.
Veel beleggers vragen zich nu af: is de boot gemist? Of is het juist tijd om te verkopen na een stijging van meer dan 50% dit jaar? Volgens Luke zijn goudaandelen nog steeds goedkoop, en wel om drie redenen:
- Sterke marges, losgekoppeld van aandelen
Goudaandelen presteren doorgaans beter dan goud in periodes van stijgende marges en slechter wanneer marges krimpen. Sinds eind 2023 zijn de kasstroommarges van producenten echter gestegen naar ongekende niveaus, terwijl de aandelenkoersen dit nauwelijks weerspiegelen.
De gemiddelde AISC-marges liggen nu rond 2.000 dollar per ounce, bijna dubbel zo hoog als de piek in 2020. De reden: goud wordt steeds meer gezien als monetair bezit, of zoals Ray Dalio zegt, ‘non-debt money’. - Redelijke waarderingen en sterke balansen
Ondanks de hoge marges blijven waarderingen aantrekkelijk. Luke kijkt naar diverse maatstaven, van P/NAV en EV/Ebitda tot free cashflow yields en rendement op geïnvesteerd kapitaal. Zelfs bij een goudprijs onder de huidige spotprijs blijven deze indicatoren redelijk. Bovendien beschikken mijnbouwbedrijven over sterke balansen, waardoor ze beter bestand zijn tegen volatiliteit. - Geen hype in zicht
Er is geen sprake van irrationeel enthousiasme. Integendeel: beleggers gebruikten de stijging lange tijd juist om te verkopen. Pas recent komt er weer instroom in goudmijnfondsen op gang.
Het structurele verhaal voor goud
Goud ontwikkelt zich van nichebelegging tot volwaardige asset class. Luke acht piekniveaus van 5.000 dollar per ounce tegen het einde van dit decennium realistisch, mogelijk zelfs hoger door geopolitieke en monetaire trends.
De goudprijs staat inmiddels op all-time highs, zowel nominaal als reëel. Daarachter zitten drie belangrijke drijfveren:
- Centrale banken: massale aankopen sinds 2022, toen de G7 Russische reserves bevroor.
- China: groeiende particuliere vraag door vastgoedproblemen.
- VS-beleid: handelsoorlog, druk op de Federal Reserve en politieke onzekerheid.
Deze gebeurtenissen zijn volgens Luke symptomen van twee structurele trends:
Budgettaire kwetsbaarheid
Demografie en politieke verlamming leiden tot oplopende tekorten en schulden. Dit verhoogt de kans op budgettaire dominantie: centrale banken die schulden monetair moeten financieren, hogere inflatiedoelstellingen en afnemend vertrouwen in staatsobligaties.
Geopolitieke herordening
De wereld beweegt weg van de unipolaire Pax Americana naar een multipolaire orde, met de VS en China als rivalen. Deze verschuiving leidt naar monetaire multipolariteit: de afbrokkelende dollarstandaard die sinds 1971 dominant was.
Luke vraagt zich af of dit een herordening van Bretton-Woods-formaat kan veroorzaken. Wat betekent dit voor beleggers die vertrouwen op de klassieke 60/40-portefeuille, in een wereld waar obligatierentes kunstmatig laag gehouden moeten worden door geldcreatie?
Goud als klein, maar cruciaal marktsegment
De monetaire vraag naar goud, een markt van circa 400 miljard dollar, wordt nu gevoed door enorme kapitaalbronnen: centrale bankreserves, Chinese en Midden-Oosterse spaardeposito’s, institutioneel kapitaal (pensioenfondsen, stichtingen, family offices) en zelfs de cryptowereld. Tot nu toe komt de groei vooral van centrale banken, maar andere bronnen kunnen volgen.
Afbeelding: Goud versus geldaggregaten, spaargeld en financiële activa (in biljoenen US$)
Volgens Bloomberg bedraagt de huidige ETF-voorraad circa 95 miljoen ounces. Om dit te verdubbelen naar 200 miljoen ounces is een investering van 380 miljard dollar nodig. Groot? Relatief niet, vergeleken met mondiale geldhoeveelheden. Een gelijktijdige koopgolf zou wel leiden tot fors hogere prijzen en een verschuiving van de vraag weg van sieraden.
Lees ook The quiet boom in gold equities, door James Luke, fondsbeheerder metalen bij Schroders.
